Kreidler vestigt nieuwe records

210 km/u met een 50 cc-tje!

Bron: Motor Nr 46, 12 november 1965



Negen jaar lang zijn de wereldrecords in de 50cc-klasse voor respectievelijk de kilometer en mijl met vliegende start in het bezit geweest van NSU. Het was indertijd de bekende NSU-rijder H. P. Müller, die met de zogenaamde vliegende ligstoel tot 196 km/u kwam. Dat was een ongelooflijke snelheid, want al had het 50cc tweetaktmotortje een compressor en al was door de uitgekiende stroomlijnvorm de luchtweerstand tot een minimum teruggebracht, die 196 km/u betekende toch maar even een verbetering van de 50 en 75cc records met niet minder dan 46 en 20 km/u. Uit het feit dat de records van NSU negen jaar lang onaangetast bleven, blijkt ook wel dat ze bijzonder scherp gesteld waren.



Maar nu is het dan toch gebeurd. Kreidler had al enige tijd post gevat op de Bonneville zoutvlakte in de Amerikaanse staat Utah en daar werden enkele weken geleden eerst twee records met staande start verbeterd. Zoals we al eerder schreven, werden de kwart mijl en de hele mijl met staande start afgelegd met een gemiddelde van respectievelijk 73,95 en 108,28 km/u. Thans, nadat de weersomstandigheden en de toestand van de recordbaan wat verbeterd waren, heeft Kreidler-rijder Rudolf Kunz ook met een ultra-laag stroomlijn-“projectiel” de genoemde records van NSU aan flarden kunnen rijden.


Hij kwam tot de volgende resultaten:
Eén mijl: 209,215 km/u (heenrit 193,487 km/u en terugrit 225,342 km/u).
Eén kilometer: 210,634 km/u (heenrit 196,937 km/u en terugrit 224,330 km/u).


Dit was echter nog niet alles, want Kreidler had nog een recordpijl op zijn boog: de 10 km met staande start, welk record op naam stond van Kramer met Zündapp en wel met een gemiddelde van 153,4 km/u. Dit record is door Kreidler omhoog geschroefd tot maar liefst 180,875 km/u, een enorme verbetering dus!




Nooit tevoren zijn met een 50cc motortje snelheden van meer dan 200 km/u bereikt en Kreidler kan dan ook trots zijn op de bereikte resultaten. Toch is men van mening, dat het nog wel iets sneller kan en als het weer goed blijft, wil men trachten om de nieuwe records (die nog door de FIM erkend moeten worden) nóg scherper te stellen.


Kreidlers recordplannen dateerden eigenlijk al van twee jaar terug. Toen vonden met de in Buenos Aires levende Italiaan Vaifro Meo, die tot 1954 enkele snelheidsrecords op zijn naam had staan, de eerste besprekingen plaats naar aanleiding van het feit, dat men bij Kreidler wel iets zag in een door Meo zelf vervaardigde recordmachine, althans zag men iets in bepaalde ideeën welke er in verwerkt waren. Uiteindelijk heeft de chefconstructeur van Kreidler, ingenieur Hilber, met zijn staf twee recordmachines gemaakt, waarvoor Meo’s ontwerp als uitgangspunt diende. Meo had een rijpositie verkozen die het midden hield tussen een kniel- en lighouding en dit gaf de mogelijkheid om rondom de tweewieler plus rijder een zeer slanke stroomlijnomhulling te projecteren. De meest ideale stroomlijnvorm is daarna door middel van uitgebreide proefnemingen in de grote windtunnel van de technische hogeschool in Stuttgart uitgekiend.



Parallel met de windtunnelproeven liep de ontwikkeling van de recordmotoren, waarvoor werd uitgegaan van de race-tweetakten van Kreidler. Maar die zijn wel danig gewijzigd. Bij Kreidler maakte men “even” een speciale viertraps compressor, Mahle ontwikkelde de zuigers en Bosch verzorgde de ontstekingsinstallatie voor het 15.000 toeren motortje. In samenwerking met de Hurth fabriek werd een acht-versnellingsbak geconstrueerd met elektrische schakeling. Met betrekking tot de motor moet nog opgemerkt worden, dat deze als brandstof een alcoholmengsel heeft, terwijl de koelvloeistof (dus geen luchtkoeling) ijswater is!


Dit heel bijzondere motortje, waar enorm veel experimenteel werk in gestoken moet zijn voordat het recordrijp was, levert het indrukwekkende vermogen van 15 pk, wat dus neerkomt op 300 pk/liter!



Aanvankelijk heeft men nog al wat moeilijkheden gehad doordat er zout binnen de kunststof stroomlijnomhulling kwam en men heeft dan ook na de eerste proefritten op de zoutvlakte diverse wijzigingen moeten aanbrengen om één en ander goed te krijgen. Maar toen de 3,20 meter lange, slechts 75 cm hoge en 100 kg wegende tweewieler eenmaal klaar was, ging hij enorm snel ook: 210 km/u, wat neerkomt op 1 km in 17 seconden rond!